Beleggers moeten op hun hoede zijn voor de crashwaarschuwing van Warren Buffett

"Ze weten dat het langer duren dan de festiviteiten - dat wil zeggen, blijven speculeren in bedrijven die gigantische waarderingen hebben in verhouding tot het geld dat ze in de toekomst waarschijnlijk zullen genereren - uiteindelijk pompoenen en muizen zal opleveren," waarschuwde Buffett de aandeelhouders van Berkshire Hathaway in 2000. , met betrekking tot degenen die gokken op torenhoge internetaandelen. Hij voegde eraan toe: “Maar ze haten het toch om een ​​minuut te missen van wat een geweldig feest is. Daarom zijn de duizelingwekkende deelnemers allemaal van plan om slechts enkele seconden voor middernacht te vertrekken. Er is echter een probleem: ze dansen in een kamer waar de klokken geen handen hebben. "

Als waarschuwing tegen de waanzin van torenhoge aandelenkoersen, waren de opmerkingen van Warren Buffett natuurlijk raak. De technologiezware Nasdaq Composite Index COMP, -0.34%, die een piek bereikte van 5,049 kort voordat Warren Buffett zijn aandeelhoudersbrief verstuurde, zakte in de komende 2½ jaar prompt met 75% in. Iemand die in de index belegde - bijvoorbeeld via de QQQ QQQ, -0.31% exchange-traded fund - moest 15 jaar wachten om een ​​nieuwe piek te zien. Ze stonden al die tijd in het rood.

En ja, we zitten duidelijk in een versie van een tweede technologiebubbel. Vandaag worden de aandelen in de Nasdaq Composite Index door Warren Warren Buffett geaggregeerd gewaardeerd op een wilde, torenhoge $ 17 biljoen. Dat is gelijk aan 90% van het totale Amerikaanse bruto binnenlands product en meer dan de helft van de marktwaarde van alle in de VS verhandelde aandelen. De Nasdaq Composite in verhouding tot de brede markt S&P 1500 SP1500, +0.18% bevindt zich nu bijna op de piekniveaus die werden waargenomen tijdens de waanzin van februari-maart 2000. Vergeleken met de aandelenmarkten van de hele wereld, zoals gemeten door de MSCI All-Country World Inhoudsopgave? Nou, bekijk onze grafiek.

Maar er is één probleem met de analogie van Warren Buffett. We dansen niet in een kamer "waarin de klokken geen wijzers hebben". En zelfs als dingen figuurlijk in pompoenen en muizen veranderen, is het zeer onwaarschijnlijk dat dit om middernacht in een oogwenk gebeurt.

Het populaire beeld van een beurscrash - Wall Street in 1929, de Nasdaq in 2000 - is een plotseling fenomeen dat uit het niets opduikt en te snel is om te ontsnappen. Maar het is niet waar.

Het duurde tweeënhalf jaar voordat de beruchte internetzeepbel van 1999-2000 volledig leegliep. Gaandeweg kregen gewone Warren Buffett-beleggers volop kansen om met het grootste deel van hun winst weg te komen. In september van dat jaar bijvoorbeeld, zes volle maanden nadat de zeepbel was gebarsten, stond de Nasdaq Composite nog steeds hoger dan begin februari, toen de zeepbel zijn hoogtepunt naderde.

Dus de klokken hadden niet alleen wijzers, ze hadden alarmen en... die rinkelden al maanden als een gek.

Dit heeft u misschien niet geholpen als u dotcoms van de slechtste kwaliteit kocht - degene die snel failliet gingen - of handelde met geleend geld. Maar als je verantwoord investeerde in de technologiesector als geheel, duurde de comedown lang.

Het was niet helemaal anders dan de beruchte crash van 1929. De markt gleed zes weken lang stevig weg voordat de bodem wegviel. En ook daarna waren er volop mogelijkheden om eruit te komen. De markt herstelde zich van november van dat jaar tot het volgende voorjaar.

De ergste vernietiging kwam pas in 1931-1932, en dat was grotendeels een reactie op een reeks rampzalige beleidsstappen van de Amerikaanse en buitenlandse regeringen. En bij de meeste crashes wordt het ergste bloedbad niet ervaren door degenen die iets te lang hebben rondgehangen, maar door degenen die op weg naar beneden goed geld naar slecht geld bleven gooien.

Te vroeg uit een hoogconjunctuur komen kan u bijna evenveel geld kosten aan gemiste winsten als te laat uitstappen u verliezen kost. Veel intelligente en verantwoordelijke beursgoeroes dachten dat technologieaandelen in 1997 en 1998 gevaarlijk overgewaardeerd waren. Maar als je toen had geïncasseerd, zou je de komende jaren jezelf hebben geschopt, want je voormalige aandelen stegen maar liefst 300% meer.

Een jaar te vroeg uit de Wall Street-boom van de late jaren twintig verkopen, kost je bijna net zoveel als een jaar te laat uitverkocht. Vaak verdien je aan het eind het meeste geld in een bubbel.

Zoals Peter Lynch, de legendarische Wall Street-investeerder en voormalig Fidelity-manager, zei: "Veel meer geld is verloren gegaan door beleggers die zich voorbereiden op correcties, of die probeerden te anticiperen op correcties dan er verloren is gegaan aan correcties zelf."

De vraag die er echt toe doet, is natuurlijk waar we nu staan.

OK, dus misschien de dominante technologiebedrijven deze keer, namelijk Apple AAPL, -1.19%, Amazon AMZN, -1.21%, Microsoft MSFT, +2.45%, Alphabet/Google GOOG, -1.09%, Netflix NFLX, -3.88% en Facebook FB, -3.51%, is niet zo gek als de grote technologie 20 jaar geleden was. Op het hoogtepunt van de waanzin van toen werd de waarde van Microsoft-aandelen gewaardeerd op 113 keer de winst per aandeel van de voorgaande 12 maanden, en Cisco Systems op een epische 300 keer. Deze keer hebben Microsoft, Apple en Google allemaal een achterblijvende koers-winstverhouding in de jaren '30, die historisch erg hoog is - maar niet zo gek als toen. (Netflix is ​​echter 80 keer de achterblijvende inkomsten en Amazon meer dan 100 keer).

Maar laten we accepteren omwille van het argument dat grote technologie zich in een luchtbel bevindt die die van 2000 weerkaatst en dat dit niet lang kan duren.

Dus wat moet een verantwoordelijke belegger doen?

Het risico op spijt kan worden geminimaliseerd door vaak in kleine hoeveelheden te verkopen. Marktgoeroes wijzen erop dat als de aandelen blijven stijgen, je jezelf feliciteert met de aandelen die je niet verkocht hebt, en als de aandelen dalen, je jezelf feliciteert met de aandelen die dat niet deden.

Het is ook mogelijk om vol te houden voor het geval er een nieuwe piek is, terwijl je belooft om uit te betalen wanneer de index een stop-loss bereikt van bijvoorbeeld 20% vanaf de piek. Historisch gezien heeft dat redelijk goed gewerkt, zolang mensen zich eraan hielden en daadwerkelijk verkochten.

Maar voor de nerveuze ontwikkelde geldmanager Meb Faber van Cambria Investments een systeem dat even eenvoudig is als (tot dusver) betrouwbaar is gebleken. Zijn regel: kijk aan het einde van elke maand of de index nog steeds boven de gemiddelde prijs van de afgelopen 10 maanden staat, ook wel bekend als het 200-dagen moving average.

Zolang de index boven het 200-dagengemiddelde ligt, wacht even en besteed er geen aandacht meer aan.

Maar als de index onder het gemiddelde ligt, denk dan niet na, verkoop gewoon. En koop het pas terug als het weer boven het gemiddelde uitkomt.

Faber heeft zijn systeem getest op Amerikaanse en internationale aandelen, REIT's, grondstoffen en zelfs staatsobligaties.

Toegepast op de S&P 500 SPX, + 0.16%, heb je dit jaar zelfs eind februari van de beurs gehaald, net voordat alles volledig instortte, en eind mei weer terug.

Je hoeft het niet eens tot het uiterste te voeren. U kunt bijvoorbeeld voor 75% in aandelen belegd blijven zolang de index boven het 200-dagengemiddelde ligt, en u kunt voor bijvoorbeeld 25% verkopen als deze onder het gemiddelde blijft.

Verbazingwekkend genoeg is het erin geslaagd om mensen in de meeste hausse te houden en ze al vroeg uit de meeste bearmarkten te halen. Het beleggingsrendement op zeer lange termijn is ongeveer hetzelfde als alleen het kopen en aanhouden van aandelen. Maar deze strategie heeft veel minder volatiliteit en neerwaarts risico.

Natuurlijk is het verleden geen garantie voor toekomstige prestaties, zowel in deze als in al het andere. Maar als je doorgaat met dansen, kun je de klokken in de gaten houden en alarmen in de gaten houden.